ENCHANT (Röportaj)
“TUG OF WAR” albümü sonrası
grubun gitaristi Douglas A. Ott ile yapılan kısa bir röportaj.
-Selam. Bir rock magazin
adına yazarken Enchant’ın “A Blueprint of the World” ve “Break” albümlerinin
ismini zikrederek başlıyorum ve hem yazdığınız sözler hem de müzikler
progressive rock grupları arasında çok özel bir yere sahip.
Douglas: Teşekkürler.
Müziğinizi beğendiğinize sevindim ve bize yardımcı olduğunuz için size
minnettarım.
-İlk albümünüz Marillion
gitaristi Steve Rothery öncülüğünde çıktı. Hala görüşüyor musunuz?
Douglas: Çok teşekkür
ederim. Steve’in bize artık manevi destekten başka bir şekilde yardım ettiğini
söyleyemeyeceğim. Ancak hala yine de dostuz ve hep birlikte çok daha iyi
olacağını umuyorum.
- “Wounded” ve diğer
albümlerinizdeki bu duygu yoğunluğunu nasıl açıklarsın? Çok duygusal
melodilerin var.
Douglas: Bunu gerçekten
bilmiyorum. Tüm söyleyebileceğim bizi duygusal olarak etkileyen müziğe belirli
bir bağlılığımızın olmasıdır. Bir şarkıyı yazarken müzikte ifade etmek
istediğim duyguyu gerçekten hissetmeye çalışırım. Belki de bu, müziğimizin
neden duygulu olduğununun açıklamasıdır. Benim için müzikte duygunun anahtarı
şudur: Hissetmiyorsam çalmam!
- XEN projesi dışında başka
bir projede olacak mısın?
Douglas: Bazı farklı
projelerde çalışma fikriyle meşgulüm ancak henüz gerçekleşmiş değil. Yakında
solo bir albüm yapmayı umuyorum.
- Eski davulcunuz Paul ile
yeni davulcunuz Sean arasındaki farklar neler? Sean biraz daha ağır kalıyor
gibi. Bu sebeple müziğiniz biraz
farklılık gösterdi ileride de bu devam eder mi?
Douglas: Bunu söylemek
gerçekten zor. Sean ile çalmak Paul ile çalmaktan bana farklı bir şekilde ilham
veriyor. Sean’ın daha ağır çaldığını düşünüyorum ve Paul kadar da bütünüyle
teknik değil. Bu beni daha da çok rock müziğine yoğunlaştırıyor. Sean’da zaten
Genesis, RUSH, King Crimson ve Tool çok seviyor. İşte böyle ileride ne
olacağımızı bilemezsin.
-“A Blueprint of the World”
albümündeki “At Death’s Door”’un sözleri gerçek hayattan esinlenme mi?
Douglas: Çok güzel soru. Bu
şarkı herhangi birinin ölümünden doğrudan etkilenen bir beste değil ancak
insanların birbirlerini kaybettiğinde neleri gözden geçirdiklerini, ne
hissettiklerini görmek gibi bir sonuçtan fazlasını göstermektedir.
- XEN projesine ne oldu?
Devamı gelecek mi?
Douglas: Başka bir XEN
albümü yaptığımızı söylemeyi isterdim. Paul ile bu konuda sık sık konuşuyoruz.
O başka şeylerle ilgilenmekle meşgul ve şu anda buna zamanı yok. Buna rağmen
iyi şeyler yapıyor ve yakın gelecekte birlikte çalışacağımızı umuyorum.
- Genel olarak RUSH ve
onların albümü “Vapor Trails” hakkında neler söylersin?
Douglas: İyi soru! Dürüst
olmak gerekirse albümden pek etkilenmedim. Sanırım “Power Windows” ya da “Permanent”
Waves” albümlerinin soundunu beğeniyorum. Buna rağmen “Test For Echo”yu çok
beğendim. Herhalde “Vapor Trails”in oldukça gürültülü sounduna karşılık daha
melodik bir RUSH’ı tercih ederim.
- Şarkı sözlerini yazarken
hangi yazar/şair’den etkileniyorsun?
Douglas: Ben Robert Frost’u
severim. Ancak doğruyu söylemek gerekirse değişik şarkı sözü yazarlarından daha
çok ilham alıyorum. Jellyfish’den Andy Strummer favorilerimdendir. Bence bu tam
anlamıyla yalınlığa karşılık betimsel bir yolun gerisinde senin anlamını elde
etmeye çalışmaya indirger. Bu benim en gözde yaklaşımımdır. Herkesin bağlantı
kurabileceği bir şey.
- Nelerden ilham alırsın?
Douglas: Yaşam. Herhangi bir
şeyin en çok melankolik tarafından ilham alıyorum. Ted ve ben düşünürüz ve bu
şarkı sözlerimizle, melodilerimizi ve müziğimizi bir araya getirdiğimiz şekilde
ortaya çıkar. Yazdığımız bir şarkının büyük bir şarkı olduğunu söyleyemem ama her
birinin özel kimliğini yaratmaya çalışıyoruz. Kimi zaman bazı şarkılar daha
özel oluyor sanırım. J
- Cevapların için teşekkürler
Douglas.
Douglas: Sana da
teşekkürler. Yine görüşmek üzere.
*rockstation'da yayımlanmıştır. (2005)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder